Skóra jest największym organem w ludzkim organizmie, który ulega regularnym wpływom stresu związanego z zachodzącymi reakcjami w jego otoczeniu zewnętrznym. Odgrywa istotną rolę w ochronie organizmu przed mikrobami, zanieczyszczeniami a także utrzymuje optymalną temperaturę ciała.

Skóra składa się z trzech warstw:

• Naskórek (warstwa zewnętrzna)
• Skóra właściwa (zawiera tkankę łączną, mieszki włosowe i gruczoły potowe)
• Tkanka podskórna

Naskórek:

Naskórek składa się z pięciu głównych warstw: warstwy zrogowaciałej, jasnej, ziarnistej, kolczystej i podstawowej. Warstwy te składają się głównie z keratynocytów, melanocytów, komórek Langerhansa, komórek Merkela i komórek zapalnych.

Warstwa podstawowa naskórka zawiera komórki macierzyste, które są zdolne do dzielenia się i odtwarzania górnych warstw za pomocą nowych komórek. Każdy podział komórki macierzystej naskórka prowadzi do powstania dwóch komórek „córek”, z których jedna pozostaje komórką macierzystą zdolną do podziału i uzyskania drugiej generacji keratynocytów, druga natomiast ulega procesowi różnicowania.

Różnicowanie keratynocytów jest procesem, w którym komórki macierzyste naskórka przemieszczają się ku powierzchni skóry tworząc keratynocyty poprzez zmianę konstrukcji.

Na każdym etapie różnicowania keratynocyty wyrażają określone keratyny takie jak keratyny 1, keratynie 5, keratyny 10 i 14, poza innymi czynnikami, takimi jak inwolukrynę, Loricrin, transglutaminaza, filagrynę i kaspazy.

W różnicowaniu keratynocytów pośredniczy stężenie wapnia. Najwyższe stężenie Ca + 2 jest w warstwie podstawnej naskórka oraz odgrywa ważną rolę w tworzeniu się warstw. Najniższe stężenie Ca + 2 znajduje się w warstwie rogowej naskórka, ponieważ korneocyty to martwe komórki, które nie rozpuszczają się Ca + 2. Niskie stężenie wapnia pozwala komórkom warstwy rogowej porzucić proces rogowacenia.

Skóra właściwa:

Skóra właściwa składa się z komórek zwanych fibroblastami. Zewnątrzkomórkowe środowisko składa się z włókien kolagenu i elastyny zawieszonej w glikoproteinie. Skóra właściwa zawiera dużą ilość wody i kwasu hialuronowego, jednego ze składników matrixu oraz odgrywa kluczową rolę w zatrzymywania wody w skórze właściwej i stabilizacji włókien kolagenu i elastyny.

Skóra właściwa działa jak poduszka, która chroni organizm przed stresem, nadaje jej objętość i chroni od naprężeń, odkształceń oraz odgrywa ważną rolę w procesie gojenia.

Hypoderma (tkanka podskórna):

Jest to najbardziej wewnętrzna warstwa skóry, składająca się z fibroblastów, tkanki tłuszczowej i makrofagów. Odgrywa ważną rolę regulatora termicznego i zbiornika energii.